Vefasız Doğan (8)

Bir doğanı varmış Sultan Murâd’ın,

Çağırsa gelirmiş hemen yanına;

Sadâkat gösterip açar kanadın.

Cânân bilir sultan onu canına.

Bir gün doğanıyla gelmiş beraber,

Bursa camiine Hudâvendigâr;

Kafes açılınca uçmuş bahtiyâr,

Kubbe kemerinin bir kenarına.

Sultan Murâd durmuş bakmış haline,

İstemiş ki doğan gelsin eline;

Çağırmış: doğanım haydi gelsene!

İnatlaşmış doğan dönmez yerine.

Sultan demiş: “Allah cezanı versin,

Vefasız doğanım kuruyuversin!”

Böyle bedduaya can mı dayansın?

Canı uçup dönmüş yaprak haline.