Kırgın Gönül (14 )

Söz bilmeyen biri acı söyledi,

Acıyla sarsıldı yıkıldı gönül.

Sohbet meclisini harab eyledi,

Iztıraba düştü bu gönül.

Gelmiyorsa gönül yapmak elinden,

Yıkılmasın bâri gönül dilinden.

Anlamak gerekir insan hâlinden,

Anlamaza çattı dağıldı gönül.

Abes konuşmalar sardı her yanı,

Huzursuz oluyor insanın canı.

Kaba sözler kırar dostu cânanı,

Boş lâf söylemekten bunaldı gönül.

Cevap vermek için fırsat tanımaz,

Söz anlatmak için davul zurna az.

Sözden anlayana sivrisinek saz,

Nâdan dinlemekten daraldı gönül.

Durmadan konuşur boş laflar eder,

Umurunda mıdır duyanlar ne der.

Âdap erkân nedir dinlemez gider,

Gına geldi küstü darıldı gönül.